Перевод: с польского на английский

с английского на польский

o pojeździe

См. также в других словарях:

  • czuwak — m III, D. a, N. czuwakkiem; lm M. i techn. «urządzenie hamulcowe w szynowym pojeździe elektrycznym, powodujące samoczynne zatrzymywanie się pociągu w wypadku niedyspozycji lub zaśnięcia maszynisty» …   Słownik języka polskiego

  • kozioł — m IV, D. kozła, Ms. koźle; lm M. kozły 1. B.=D. «dorosły samiec kozy domowej, także kóz dzikich» W stadzie kóz były dwa kozły. ∆ zool. Kozioł śnieżny «Oreamnos americanus, niewielki ssak górski z rodziny pustorożców, o gęstym, długim, niemal… …   Słownik języka polskiego

  • odbierak — m III, D. a, N. odbierakkiem; lm M. i techn. «urządzenie umocowane na pojeździe elektrycznym, przeznaczone do odbierania prądu z przewodu jezdnego» Odbierak drążkowy, odbierak łyżwowy …   Słownik języka polskiego

  • orbitować — ndk IV, orbitowaćtuję, orbitowaćtujesz, orbitowaćtuj, orbitowaćował 1. «o pojeździe kosmicznym, stacji kosmicznej itp.: poruszać się w kosmosie po orbicie» 2. «o człowieku (kosmonaucie): poruszać się w kosmosie po opuszczeniu kabiny pojazdu… …   Słownik języka polskiego

  • stacyjka — ż III, CMs. stacyjkajce; lm D. stacyjkajek 1. «mała stacja kolejowa; przystanek» Mała, cicha stacyjka. 2. pot. «urządzenie służące do podłączenia źródła prądu do instalacji elektrycznej w pojeździe mechanicznym» Włączyć, wyłączyć stacyjkę …   Słownik języka polskiego

  • trąbić — ndk VIa, trąbićbię, trąbićbisz, trąb, trąbićbił, trąbićony 1. «dąć w trąbę, w trąbkę; grać na trąbie, na trąbce» Trąbić na alarm, na trwogę. Trąbiono na zakończenie polowania. Trąbić hejnał, pobudkę. 2. pot. «mówić bardzo głośno, powtarzać coś… …   Słownik języka polskiego

  • wóz — m IV, D. wozu (daw. woza), Ms. wozie; lm M. wozy 1. «czterokołowy, drewniany pojazd ciągnięty przez konie, służący do przewożenia ciężarów, fura, furmanka; ilość czegoś mieszcząca się w tym pojeździe» Wóz zaprzężony w konie (w woły). Skrzypienie… …   Słownik języka polskiego

  • wózek — m III, D. wózekzka, N. wózekzkiem; lm M. wózekzki 1. «nieduży pojazd kołowy, ciągnięty przez konie lub człowieka, poruszany ręcznie, mechanicznie lub za pomocą silnika, zwykle służący do przewożenia czegoś» Dwukołowy, trzykołowy, czterokołowy… …   Słownik języka polskiego

  • wypaść — I dk Vc, wypaśćpadnę, wypaśćpadniesz, wypaśćpadnij, wypaśćpadł, wypaśćpadłszy wypadać ndk I, wypaśćam, wypaśćasz, wypaśćają, wypaśćaj, wypaśćał 1. «straciwszy punkt oparcia, spadłszy znaleźć się na zewnątrz czegoś, poza czymś; oddzielić się nagle …   Słownik języka polskiego

  • wytracić — dk VIa, wytracićcę, wytracićcisz, wytracićtrać, wytracićcił, wytracićcony wytracać ndk I, wytracićam, wytracićasz, wytracićają, wytracićaj, wytracićał, wytracićany, książk. «zniszczyć, zgładzić, pozabijać wiele osób, zwierząt» Wytracono całą… …   Słownik języka polskiego

  • zahamować — dk IV, zahamowaćmuję, zahamowaćmujesz, zahamowaćmuj, zahamowaćował, zahamowaćowany 1. «hamując zatrzymać jakiś pojazd; o pojeździe prowadzonym przez kogoś: zatrzymać się» Pociąg, samochód zahamował. Kierowca z trudem zahamował. 2. «wstrzymać… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»